wybitnejednostki

Istnieją prawdziwe powody, by uważać urodzonego w Wigan artysty  Theodore'a Majora  za ostatniego zapomnianego brytyjskiego mistrza XX wieku. © majątek artysty.  Kredyt fotograficzny: Kirklees Muzea i galerie Dark Sky at Wigan Theodore Major (1908–1999) Kirklees Muzea i galerie W 1958 r. John Berger napisał w  New Statesman  , twierdząc, że „najlepsze płótna Majora… zasługują na powieszenie wśród najlepszych angielskich obrazów naszych czasów, obok wczesnych Spencerów i najlepszych Hermanów…” A jednak major uniknął syreny wezwanie do sukcesu krytycznego i finansowego - zresztą przez całe życie trzymał się z daleka od komercyjnej strony swojego zawodu.  Zawsze niechętnie sprzedawał swoje obrazy, a kiedy to robił, robił wszystko, co możliwe, aby każda taka transakcja zakończyła się powodzeniem. © majątek artysty.  Kredyt fotograficzny: Manchester Art Gallery Head Study  1946 Theodore Major (1908–1999) Manchester Art Gallery Wiele galerii zaskoczyło go z niewielkim lub zerowym powodze

Plamki elektrycznej zieleni.  Odcienie gorącego różu. Są to odcienie typowo spotykane w  energicznych kolorowych kompozycjach  Franka Bowlinga  , które przed pół wieku temu otworzyły grunt pod malarstwo abstrakcyjne. Urodzony w Gujanie w 1934 roku, Bowling mieszkał i pracował między Londynem a Nowym Jorkiem od lat 50. XX wieku, choć międzynarodową sławę zyskał dopiero w latach 70.  Teraz 85, wciąż maluje każdego dnia. Jego prace są prezentowane na dużej retrospektywie w Tate Britain, „  Frank Bowling  ” (do 26 sierpnia 2019 r.), Pokazie obejmującym 60 lat jego twórczości - i który jest już dawno spóźniony. kredyt fotograficzny: Mathilde Agius Frank Bowling, 2019 Wystawa, której kuratorem jest Elena Crippa, eksploruje niekończące się pragnienie Bowlinga, by odkrywać na nowo i rozszerzać się na medium malarskim, aby „uczynić go nowym”.  Powszechnie ceniony za odważne i odświeżające eksperymenty z formą, kolorem i procesem - od barwienia, kapania po nalewanie - jego praktyka opierała się